داشتن تمرکز در درس خواندن و رسیدن به موفقیت در دانشگاه نیاز به تنفس عمیق و صحیح دارد، راهی بدون هزینه و هرگونه خرید دانشجویی برای رسیدن به آرامش و تمرکز لازم در دانشگاه.
تنفس عمیق شامل سه مرحله است:
1- دم عمیق:
دردم عمیق فرو بردن هوا به ریه ها یعنی دم باید شرایط زیر را داشته باشد تا مناسب تمرکز باشد:
الف- آهسته و آرام باشد: دم شتاب آمیز هیچ وقت نمی تواند ریه ها را به طور کامل از هوا پر کند و شما هر چقدر تلاش کنید که عمیق نفس بکشید اگر این کار را با عجله انجام دهید ریه های شما به طور کامل پر نمیشود پس باید این کار را آهسته انجام دهید.
ب- نفس عمیق باید شکمی باشد: ابتدای دم عمیق قسمت های بالای قفسه سینه از هوا پر میشود. در تنفس سطحی نیز این اتفاق رخ میدهد. ولی چیزی که مهم است پر شدن قسمت های پایینی قفسه سینه از هوا است. تلاش کنید با شکم خود نفس بکشید.
وقتی به آهستگی ریه ها را از هوا پر میکنید در لحظات آخر یک فشار و درد کمی را در قسمت بالایی شکم ( دیافراگم ) احساس می کنید. اما چرا باید این حالت ایجاد شود؟
سلول های بدن ما ارتباط مستقیم با خون ندارند این ارتباط را آب میان بافتی یا لنف به وجود می آورد این آب مواد غذایی را از خون می گیرد و در اختیار سلول قرار می دهد و از آن طرف مواد اضافی را از سلول می گیرد و به خون باز می گرداند هرچه لنف این تبادل را سریعتر انجام دهد سلامتی و شادابی سلول بیشتر میشود. در کل سلامت سلول به دو عامل عمق تنفس و همچنین شتاب و سرعت لنف بستگی دارد.
سرعت گردش خون معمولا بستگی به قلب دارد. اما سرعت لنف به حرکت عضله بالای شکم یعنی همان دیافراگم بستگی دارد. تنفس عمیق و از ناحیه شکم دیافراگم را به حرکت در می آورد و این حرکت در حفره شکمی خلئی ایجاد میکند که باعث می شود شتاب لنف ۱۵ برابر شود. سلامتی و جوانی شما در کل به دو عامل وابسته است عمق تنفسی و گردش خون.
با تنفس های عمیقی که انجام میدهید سرعت لنف زیاد می شود و در نتیجه متابولیسم سلولی شما بهتر انجام میشود و باعث شادابی و سرزندگی و افزایش انرژی شما می شود.
۲- نگهداری نفس:
احتمالا مهمترین قسمت تنفس همین نگهداری می باشد. وقتی که شما هوا را در ریه خود نگه می دارید به کیسه های هوایی خود اجازه می دهید که تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن را کامل انجام دهند در تنفس های تند و سطحی این تبادل به صورت کامل انجام نمی شود چون شما به ریه های خود فرصت انجام آن را نمی دهید
3- بازدم عمیق:
در بازدم های سطحی و معمولی ریه ها از مواد مسموم و معمولا دی اکسید کربن به طور کامل خالی نمیشود. بازدم باید دو نکته مهم را داشته باشد اول آنکه آهسته و با سرعت کم انجام شود دوم باید به وسیله بینی انجام شود.
اما در لحظات آخر دهان را باز کنید و تمام هوای باقی مانده را با فشار به بیرون هدایت کنید. در بازدم های سطحی حدود ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی لیتر از هوای ریه ها باقی مانده و خالی نمیشود این هوا یکی از مهمترین علل پیری بیان شده است. بازدم های کامل و عمیق را انجام دهید و ریه های خود را از آخر این هوای مسموم خالی کنید.