یکی از ویژگی های مشترک زندگی دانشجویی بی برنامگی تحصیلی و شغلی می باشد دانشجویان قبل از ورود به دانشگاه دارای برنامه فشرده برای کنکور بوده اند و به نوعی کمتر دارای وقت آزادی بوده اند و به صورت تمام وقت فرصت های خود را به خواندن برای کنکور اختصاص می‌دادند همچنین در محیط منزل احتمال پیش بینی و کنترل بیشتری بر زندگی وجود داشت با ورود به محیط دانشگاه و با امید به رسیدن به موفقیت در دانشگاه با شرایطی مواجه می‌شود که هم کنترل کمتری بر محیط وجود دارد هم پیش‌بینی کاهش پیدا میکند دانشجویان در یک ترم ۲۰ واحد درسی دارند که معادل ۲۰ ساعت کلاس رفتن می باشد و لازم است برای این اوقات برنامه ریزی نمایند دانشجویان بهتر است به این نکته توجه نمایند که حداقل صرف وقت برای تحصیل در دانشگاه به ازای هر ساعت کلاس رفتن یک ساعت وقت گذاشتن باشد و نباید تمام وقت خود را صرف تفریح خوش‌گذرانی و یا خرید دانشجویی کنند مهمترین مشکلات دانشجویان در زمینه برنامه ریزی و مدیریت زمان عبارتند از:
1- بی برنامگی تحصیلی:
دانشجو هیچگونه برنامه مشخص روزانه هفتگی یا ماهانه ندارد
۲- داشتن برنامه فشرده و متراکم به جای برنامه توزیعی:
تجربه نشان می‌دهد دانشجویان در اواخر ترم با عجله و اضطراب دنبال تهیه جزوه و کتاب یا تحویل دادن پروژه و گزارش های تحصیلی هستند اما در طول ترم کمتر فعالیت درسی دارند
۳- فقدان مهارت های برنامه ریزی و مدیریت زمان:
دانشجویان بیان می‌کنند بارها و بارها برنامه‌ریزی کرده ولی برنامه آنها اجرا نشده است یکی از دلایل مهم نداشتن مهارتهای برنامه‌ریزی است.
4- برنامه ناهمگون با سبک زندگی سالم:
بسیاری از دانشجویان برنامه‌های مطالعاتی یا انجام تکالیف درسی را به انتهای شب یا نیمه شب موکول می کنند و این مسئله مشکلات ثانویه زیادی را برای دانشجویان ایجاد می کند که در مباحث بعدی ذکر خواهد شد
۵- در اولویت نبودن فعالیت‌های دانشگاهی و تحصیل:
در بسیاری از دانشگاهها زمینه‌های صرف اوقات فراغت به و وقت گذرانی فراهم می باشد دانشجویان ممکن است برنامه های زیادی از جمله نشست های دوستانه گردش در شهر ورزش خرید دانشجویی و بازی را داشته باشند برای این امور از قبل برنامه‌ریزی نمایند ولی مسائل تحصیلی و رسیدن به موفقیت در دانشگاه جز اولویت های اولیه آنها نباشد.